Vakantie.. ik hóór je denken… “ohhh… daar ben ik zò aan toe!” (Als alles goed is, nu op t moment voor velen niet meer, en zijn de meesten net klaar met vakantie vieren)
Ik vraag me wel eens in alle gemoedsrust af waarom zo enorm veel mensen zulke godsvermogens uitgeven om als sardines op elkaar gepakt een vliegtuig, auto of bus in te kruipen en dan vervolgens allemaal ongeveer tegelijk hetzelfde gaan doen, “gezellig” met veel Nederlanders, want.. tja.. dat praat wat gemakkelijker, en vooral van alle luxe voorzien zijn op een camping of hotel (en dat laatste alsjeblieft in een grote stad, want er moet natuurlijk wel uit gegaan kunnen worden).
Ziet dit er niet fantastisch uit…
Maar misschien is mijn persoonlijke gedachtegang wat sceptisch, of niet helemaal “volgens de norm”, gelukkig is dit mijn eigen website waar ik dit soort gedachten de vrije loop kan laten gaan en niemand verplicht is om het met me eens te zijn.
Vakantie voor mij is iets heel anders… en ja.. ik heb stinkende mazzel dat m’n laatste 3 vakanties bij vrienden zijn geweest die in het buitenland wonen… voor mij persoonlijk is vakantie een tijd van ècht de rust en tijd kunnen nemen om weer eens diep in de materie te duiken die er naar mijn mening echt toe doet…
Weer eens van alles wat met gezondheid en je lijf iets liever behandelen (en je geest natuurlijk ook!) te maken heeft goed op me in te laten werken, eindelijk weer eens de rust van binnen te hebben om interessante video’s en documentaires daarover op m’n gemak te bekijken en er van te leren.. een stapje terug te nemen en eens kritisch naar mezelf te kijken…
En terwijl ik dan zo sta te kijken, (weer) tot de conclusie komen dat ik dan weliswaar verschrikkelijk veel kennis heb over een aantal essentiële zaken op dat vlak, maar dat het ook misschien wel eens handig zou zijn om er naar te leven in plaats van de kennis tegen dovemansoren te willen verspreiden… ach ja.. ze zeggen niet voor niks dat “het bij de loodgieter altijd lekt, en bij de timmerman de kozijnen verrot zijn”.
Dussss… als ik terug kom vrijdag, dan eerst een mega druk weekend hebben en vanaf maandag tot de laatste week van de maand eens een goed Plan de Campagne voor mezelf gaan maken hoe ìk de veranderingen in en voor mezelf vorm wil gaan geven en de boel op papier zetten.. en nou eindelijk mezelf eens serieus genoeg gaan nemen om dat ook inderdaad te gaan doen en vol te houden.
Ik bedoel.. hoe moeilijk kan het zijn??
Je zit op je vertrekpunt A; waar je nou niet echt super in je vel zit… een paar ons teveel vlees aan je botten hebt zitten (ahum) … en een conditie hebt uit het jaar 0. Waar je weliswaar een hartstikke geinige baan hebt, maar daarnaast nog zo enorm veel wil doen en bereiken en waar je jezelf maar niet toe zet… je huis 100 x per jaar op z’n kop zet omdat je na een mega-opruimbeurt gewoon de boel weer net zo makkelijk een ongeorganiseerde aangelegenheid laat worden en t ergste.. dat t je totaal niet boeit.
Je wil naar punt B: waar je doordat je jezelf wèl alle goede stoffen geeft die je nodig hebt, je stukken relaxter en beter in je vel zit (en dat vel er waarschijnlijk zelf ook beter uit gaat zien 😉 ) ; en de stoffen die je totaal niet nodig hebt maar nu niet laat staan, nu voor eens en voor altijd echt de deur uit mikt… je automatisch een beter evenwicht krijgt tussen botten en vlees (en alles wat tussen dat vlees en dat vel in zit wat in omvang vermindert)… en je conditie stukje bij beetje wat beter wordt.
De chaos in je hoofd wat rustiger wordt, en waarschijnlijk daardoor de chaos in je huis ook.. en al met al het leven gewoon weer wat fijner en lekkerder wordt.
Al die geweldige andere kennis die je hebt gebruikt gaat worden in zaken waar je als persoon heel erg blij van wordt…
Nogmaals.. hoe moeilijk moet dat zijn?? Als je dat zo leest, dan is de keuze niet echt moeilijk denk ik zo.
De bottleneck?? Ook een inkoppertje… en JUIST met dàt inkoppertje ga ik mezelf – en hopelijk daarna anderen – helpen om het dit keer wèl goed te doen…. Houden Van Je Zelf.
Dus ook op dat vlak valt een boel winst te behalen, en is er weer genoeg werk aan de winkel om dat punt nou eindelijk eens te bereiken.
Als je nou toch kijkt.. echt goed kijkt.. en voelt.. màn, dan is het leven echt heel erg mooi… ook mèt alle uitdagingen die er zich in voordoen.
Ja natuurlijk gaat er genoeg verkeerd in deze wereld, in ons eigen land zelfs, maar heeft het überhaupt wel zin om daar je energie echt op te focussen? Is het niet veel beter voor jezelf om eerst die kostbare energie te richten op degenen die er in jouw specifieke leven echt heel erg toe doen? Inclusief jezelf.
Zet dat niet veel meer zoden aan de dijk?
Is het niet ontzettend belangrijk om de directe leef-wereld van jezelf en degenen die je lief zijn een stukje mooier en fijner te maken? Zonder dat je je druk maakt over wat er Joost mag weten waar allemaal gebeurt… daar heb je als individu totaal geen enkele invloed op. Waar je echter wèl invloed op hebt is hoe jij de wereld in kijkt… want dat is exact wat de wereld jou teruggeeft als spiegel. Dus, is het dan niet veel beter om “de vlek” van jouw oprechte goede, pure en eerlijke bedoelingen naar je directe omgeving te laten verspreiden en groter te laten worden zodat ook je “extended” familie en vrienden “besmet worden.. en later weer die van hun etc. etc. ? Help je op die manier de wereld niet stukje bij beetje wat beter te worden?
Ik zeg niet dat het niet belangrijk is wat er in de wereld om ons heen gebeurt.. ik zeg wèl dat het niet belangrijk is voor jou als individu.
Laat toch je energie niet wegkapen door alles wat je op het “Nieuws” ziet en hoort over alle afgrijselijke toestanden op onze aardkloot… ja die zijn beroerd.. maar het enige wat het doet is jouw energie -en als het één of andere ramp is, je portemonnee- leeg te trekken. Werk van binnen naar buiten.. maak jouw “vlek” van positiviteit en goedheid groter en groter… zò maak je de wereld een fijnere plek om te leven!
Natuurlijk heb ik mijn persoonlijke -stevige- uitdagingen gehad in dit leven, en ik kom er ongetwijfeld nog een paar tegen, maar ondanks dat het bijna clichématig klinkt.. het is hoe je met dat soort dingen om gaat waardoor je er sterker uit komt of aan kapot gaat. Mijn persoonlijke motto is al meer dan 35 jaar “Een dal zou geen dal zijn als er aan de andere kant geen weg omhoog zou zijn “ en dat was toen waar, is nu waar en blijft altijd waar. Natuurlijk heb ik m’n hoofd wel eens laten hangen en zag ik het allemaal niet meer zitten.. had het voor mijzelf allemaal geen enkele zin meer… maar heb ik mezelf dat lang toegelaten zo te denken? Wat denk je zelf? Natuurlijk niet!! Aan zulke gedachten heb je helemaal niks!
Ja, je mag jezelf best wel eens zielig vinden.. zelfs wel eens denken dat iedereen en alles zich inspant om jouw leven beroerd te maken… maar er in blijven hangen?? Daar ben je te goed voor, dat moet je niet toelaten, je bent altijd méér waard dan zulke gedachten!
Okee… en dit gebeurt er dus als ik vakantie heb.. sorry mensen.. dan krijgen m’n vingers een eigen leven en het lijntje tussen wat er in mn hoofd schiet en de toppen van diezelfde vingers op het toetsenbord kan ongestoord werken en van de hak op de tak springen.. (alhoewel ik gisteren gelezen heb dat deze manier van denken voorbehouden is aan een selecte groep mensen 😉 )
Ik denk dat het voor het overzicht nu beter is als ik hier een eind aan brei… en als me nog iets te binnen schiet ik daar maar een concept-bericht voor de volgende editie van moet maken 🙂
